30/12/14

Ground σε Φα Μείζονα

Ένα σύντομο, δίφωνο Ground από το workbook του Kent Kennan, μιμούμενος τη γλώσσα του Bach (και του Pachelbel ενίοτε), ώσπου να φτάσει το πλοίο από το Ηράκλειο στον Πειραιά...








Μπορείτε να κατεβάσετε την παρτιτούρα σε pdf πατώντας εδώ.

17/11/14

Kent Kennan - Δίφωνη Αντίστιξη (2:1) Παραδείγματα 1-4

Πέντε πιθανές αντιστικτικές γραμμές για τις ισάρριθμες πρώτες ασκήσεις από το βιβλίο ασκήσεων του Kent Kennan. Μπορείτε να κατεβάσετε την παρτιτούρα πατώντας εδώ

Παράδειγμα 1









Παράδειγμα 2

Παράδειγμα 3





Παράδειγμα 4


27/9/14

Domenico Scarlatti - Σονάτα σε Σολ ελάσσονα

Η παρούσα Σονάτα, μαζί με άλλες τρεις, ανακαλύφθηκαν το 1984 από τo Bengt Johnsson στα αρχεία της παιδικής χορωδίας αρρένων "Escolania de Montserrat" του αββαείου Santa Maria de Montserrat, κοντά στη Βαρκελώνη. Ανήκει κατά πάσα πιθανότητα στις πρώτες Σονάτες του συνθέτη και εκδόθηκε το επόμενο έτος. Για το λόγο αυτό απουσιάζει από το γνωστό κατάλογο του Ralph Kirkpatrick που συγκροτήθηκε περίπου 30 χρόνια πριν:


Πατώντας εδώ μπορείτε να κατεβάσετε μια πιθανή αρμονική και μοτιβική ανάλυση της εν λόγω Σονάτας, η οποία αποτελείται μόλις από 2 οκτάμετρα μέρη, τα οποία με τη σειρά τους βασίζονται, σχεδόν αποκλειστικά, στο μοτιβικό υλικό του πρώτου μέτρου, φανερώνοντάς μας για ακόμη μία φορά ότι η ομορφιά συχνά κρύβεται στην απλότητα.

11/7/14

J. S. Bach - Φούγκα Νο 2 BWV 847

Μια ανάλυση της πολυσυζητημένης 2ης Φούγκας του Bach από το 1ο βιβλίο (Σε Ντο Ελάσσονα) του 'Καλώς Συγκερασμένου Κλειδοκυμβάλου', βασισμένη στο βιβλίο του Joseph Groocock 'Fugal Composition':

Κλικ στην εικόνα για μεγένθυση

Μπορείτε να κατεβάσετε την αναλυμένη παρτιτούρα πατώντας εδώ

Ακολουθεί ηεκτέλεση του 2ου πρελουδίου και της φούγκας από τον τεμπαλίστα, οργανίστα και μουσικολόγο Kenneth Gilbert.


Έχοντας δηλώσει επανηλειμμένα φαν του Glen Gould, παραθέτω την ίδια εκτέλεση, η οποία χαρακτηρίζεται από τη staccato άρθρωση του πρελουδίου:



3/7/14

Ποιος βαριέται να διαβάσει κλίμακες;

Χωρίς να είμαι πιανίστας αλλά κουβαλώντας πίσω μου μια πολυετή (ας είναι ως επί των πλείστων άνευ σημασίας) μαθητική θητεία στο όργανο, μπορώ με σχετική βεβαιότητα να πω ότι ένα από τα συχνότερα προβλήματα που πολλοί μαθητές παρουσιάζουν είναι η εκμάθηση των κλιμάκων στις διάφορες μορφές τους. Δεν θα γράψω κάτι καινούριο αν αναφέρω ότι συχνότατα αντιμετωπίζονται ως βαρετές ασκήσεις από τις οποίες ο κάθε μαθητής προσμένει να απαλλαχθεί, ας πούμε για πάντα, κάπου στα μέσα της ανωτέρας.


Μελετώντας την εργογραφία που το ABRSM προτείνει φέτος για το 5ο Grade του πιάνου, έπεσα πάνω στο La Joyeuse του Rameau. Το σύντομο αυτό κομμάτι, όπως άλλωστε δηλώνει και ο δευτερεύων τιτλός του, έχει μορφή Rondeau και η κατασκευή της μελωδικής και αρμονικής υφής του είναι βασισμένη κατ' εξοχήν στα αρμονικά διαστήματα τρίτης μέσα στη Ρε Μείζονα και στις γείτονες τονικότητες.



Κατ' αρχάς προτέινω στους μαθητές πιάνου τη διεξοδική μελέτη και αρμονική ανάλυση του εν λόγω μικρού μουσικού έργου:





Την παρτιτούρα ολόκληρης της συλλογής "Κομμάτια για Τσέμπαλο" μπορείτε να βρείτε από το IMSLP πατώντας εδώ.



Στη συνέχεια, φανερά επηρρεασμένος από τον Richert και τις διάσημες, κλιμακοειδείς, σπουδές του για Φλάουτο, αγγάρεψα το Sibelius να μεταφέρει το Refrain του  La Joyeuse (ΜΜ1 -8) σε όλες τις κλίμακες (μείζονες και Αρμονικές Ελάσσονες) έτσι ώστε να αποτελέσει το έναυσμα για μια ίσως λίγο πιο "ευχάριστη" μελέτη των κλιμάκων, στα διαστήματα της 3ης, της 6ης και της 10ης. Την παρτιτούρα μπορείτε να κατεβάσετε πατώντας εδώ.



*Είναι αυτονόητο ότι η εν λόγω άσκηση μπορεί να παραλλαχθεί από πλήθος συνδυασμών άρθρωσης, δυναμικής και ρυθμικών μοτίβων.



Τέλος, αναμφίβολα ευεργετικό θα είναι αν ο μαθητής καταπιαστεί με κάποιο ανάλογο απόσπασμα από τα κομμάτια που έχει μελετήσει ως τώρα και, με τον ίδιο τρόπο, δημιουργήσει και μελετήσει τις δικές του σπουδές.

1/5/14

Domenico Scarlatti - Σονάτα K1

Μια πιθανή ανάλυση της 1ης Σονάτας (K1) του Domenico Scarlatti. Μπορείτε να κατεβάσετε την αναλυμένη παρτιτούρα πατώντας εδώ. Ακολουθούν κάποιες εκτελέσεις του έργου:

1) Από το Scott Ross σε τσέμπαλο:



2) Από τον Ivo Pogorelic σε πιάνο



3) Από την ορχήστρα δωματίου HYBRIDI της Σερβίας

21/4/14

John Dowland - Μουσική για Λαούτο

Ο αναγεννησιακός, Άγγλος, συνθέτης John Dowland (1563-1626) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς μουσικής για λαούτο, καθώς επίσης και φωνητικής μουσικής. Πέρα από διάσημος εκτελεστής και τραγουδιστής ανά την Ευρώπη του 16ου και 17ου αιώνα, ο Dowland θεωρείται ένας από τους εδραιωτές της κοσμικής ευρωπαϊκής μουσικής που έμελλε να ανθισει πολύ περισσότερο λίγο αργότερα, κατά την περίοδο του Baroque. Ο κατάλογός του περιλαμβάνει αρκετά τραγούδια, πολλές φορές οι τίτλοι των οποίων παραπέμπουν στο ιδίωμα που 2 αιώνες αργότερα θα ονομαστεί "προγραμματική μουσική"[για μία φωνή (ή σύνολα φωνών) και λαούτο]. Περιλαμβάνει είσης ψαλμούς, σολιστική μουσική (κυρίως, Pavanae, Galliards, Φαντασίες κλπ), καθώς και κάποια έργα μουσικής δωματίου.

Δύο οργανικά έργα και ένα φωνητικό του Dowland που ξεχώρισα ακούγοντας το έργο του:

1. Melancholy Galliard για λαούτο (εδώ μπορείτε να βρέιτε την παρτιτούρα από το IMSLP)


Αξίζει να σημειωθεί ότι η μουσική γλώσσα του Dowland χαρακτηρίζεται από ένα, ίσως πρωτοφανές για την εποχή, ομοφωνικό ύφος το οποίο προαναγγέλει την κάθετη αρμονική δόμηση των έργων του κλασσικισμού. Παρ' όλα αυτά, η μελωδία όχι μόνο δεν υστερεί έναντι της αρμονίας αλλά βρίσκεται σε απόλυτη, θα μπορούσαμε να πούμε, ισορροπία με το κείμενο, αναδεικνύοντας και υπογραμμίζοντας με αυτό τον τρόπο τα βασικά λεκτικά συστατικά των διαφόρων φράσεων.

2. Sleep Wayward Thoughts για φωνή και λαούτο (μεταγραφή για κιθάρα)


3. Lachrimae Pavan για λαούτο


Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι η μουσική του Dowland λόγω της δημοτικότητάς της αλλά και της ανοικτής (χωρίς περιορισμού κάποιου συγκεκριμένου οργάνου) παρτιτούρας της εποχής, εκτελείται συχνά τόσο από ανδρικές όσο και από γυναικείες φωνές κι επίσης παρουσιάζεται, πέραν του λαούτου, με διάφορους άλλους συνδυασμούς οργάνων (κιθάρα ή μικρά σύνολα).

Πηγές:

7/4/14

J. S. Bach - Δίφωνη Invention No. 13 σε Λα Ελάσσονα

Έπειτα από αρκετό καιρό απουσίας (το. πλέον, εννεάμηνο του στρατού αποτελεί την καλύτερη αφορμή -και όχι αιτία- για την παύση πολλών ενδιαφερόντων ενασχολήσεων), επιστρέφω στις Παράλληλες Πέμπτες μου (οι οποίες πλέον δεν θα είναι ούτε παράλληλες ούτε Πέμπτες) με μια σειρά αναρτήσεων που αφορούν σε κομμάτια που αναλύω με ή χωρίς τους μαθητές μου.

Η πρώτη ανάρτηση αφορά στην 13η δίφωνη Invention του J. S. Bach. 

Μπορείτε να κατεβάσετε μια ανάλυση του έργου πατώντας εδώ.

Στη συνέχεια παραθέτω ορισμένες ενδιαφέρουσες εκτελέσεις της Invention που βρήκα στο Youtube:

Παιγμένη από τσέμπαλο, στο χαρακτηριστικό ρετζίστρο των 2 οκτάβων, με τον Peter Serkin:



Παιγμένη σε ένα από τα αγαπημένα πληκτροφόρα του ιδίου του Bach, το Clavichord, με τον εντελλώς διαφορετικό μηχανισμό πλήκτρων εν συγκρίσει με τα υπόλοιπα, μη φέροντα αυλούς, πληκτροφόρα:



Μια εκρηκτική εκτέλεση διαμέσου της προσωπικής, πολλές φορές εκκεντρικής, πιανιστικής αντίληψης του (ενός εκ των αγαπημένων μου) Glenn Gould:



Τέλος, για τους λάτρεις της ηλεκτρονικής μουσικής προτείνω ανεπιφύλλακτα τη διασκευή, μέσω της χρήσης των synthesizers Moog, της Wendy Carlos στο ιστορικό, πλέον album "Switched on Bach".