Σε αντίθεση με τη συγχορδιακή υφη του πρώτου Πρελουδίου, η Φούγκα είναι το μέρος στο οποίο ο Bach αναδεικνύει τις εκτεταμένες αναπτυξιακές δυνατότητες που χαρακτηρίζουν τα περισσότερα από τα θέματά του. Όχι άδικα, η πρώτη Φούγκα έχει χαρακτηριστεί ως "σπουδή" για τη χρήση του stretto, με αποκορύφωμα τα μέτρα 16-17, όπου το θέμα εισάγεται διαδοχικά από τις τέσσερις φωνές.
(Για να κατεβάσετε την αναλυμένη παρτιτούρα σε pdf πατήστε εδώ)
καθώς επίσης και 3 κλασσικές εκτελέσεις, ιστορικές και μη:
1. Ton Koopman (Τσέμπαλο)
2. Sviatoslav Richter (Πιάνο)
3. Glenn Gould (Πιάνο)
Τέλος, εδώ μπορείτε να βρείτε την ανάλυση από όλες τις Φούγκες του πρώτου βιβλίου σε animated score.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου